Class 11 Assamese Chapter 7 – অসমৰ পুৰণি খেল-ধেমালি – Complete Answer Solutions | AHSEC (ASSEB) Latest Syllabus (Assamese Medium)
এঘাৰ শ্ৰেণী অসমীয়া সাহিত্য সৌৰভৰ সপ্তম অধ্যায় – অসমৰ পুৰণি খেল-ধেমালিৰ সম্পূৰ্ণ উত্তৰসমূহ | AHSEC (ASSEB) – Assamese Medium
এই অধ্যায়ত অসমৰ পুৰণি খেল-ধেমালি, ইয়াৰ ইতিহাস আৰু সাংস্কৃতিক গুৰুত্বৰ বিষয়ে বিশদভাৱে আলোচনা কৰা হৈছে। এই পাঠটোত অসমীয়া সমাজ জীৱনত প্ৰচলিত বিভিন্ন পৰম্পৰাগত ক্ৰীড়াৰ পৰিচয় দাঙি ধৰা হৈছে। AHSEC (ASSEB)ৰ নতুন পাঠ্যক্ৰম অনুসৰি এই অধ্যায়ৰ সকলো প্ৰশ্নৰ সহজ আৰু বোধগম্য উত্তৰ অস্পীন একেডেমীত (Ospin Academy) উপলব্ধ।
এই অধ্যায়ত আপুনি শিকিব:
- অসমৰ বিভিন্ন পুৰণি খেল-ধেমালিৰ বিষয়ে (যেনে- ঢোপখেল, কণী-যুঁজ)
- এই খেলসমূহৰ সামাজিক আৰু সাংস্কৃতিক মহত্ব
- পৰম্পৰাগত ক্ৰীড়াৰ নিয়ম-কানুন আৰু বৈশিষ্ট্য
- অধ্যায়ৰ প্ৰশ্ন-উত্তৰ আৰু বিশদ আলোচনা
🎯 অস্পীন একেডেমীৰ সুবিধাসমূহ:
- AHSEC (ASSEB)ৰ শেহতীয়া পাঠ্যসূচী অনুসৰি সম্পূৰ্ণ সমাধান
- প্ৰতিটো প্ৰশ্নৰ সৰল আৰু স্পষ্ট উত্তৰ
- অসমীয়া মাধ্যমৰ ছাত্ৰ-ছাত্ৰীৰ বাবে সহজ ভাষাত প্ৰস্তুত কৰা
- পৰীক্ষাৰ বাবে উৎকৃষ্ট প্ৰস্তুতিত সহায়ক
Class 11 Assamese Sahitya Sourav (সাহিত্য সৌৰভ) Chapter-wise Solutions PDF | AHSEC (ASSEB) Board
Limited Time Offer!
(For AHSEC ASSEB Board Class 11 Assamese)
Get complete chapter-wise solutions PDF for Class 11 Assamese (সাহিত্য সৌৰভ) as per latest AHSEC ASSEB syllabus.
Includes detailed explanations, literary analysis, and exam-focused answers for all chapters.
Ideal for self-study, revision, and board exam preparation.
অসমৰ পুৰণি খেল-ধেমালি
লেখক: সুবোধ মল্ল বৰুৱা
(ক) অতি চমু প্রশ্ন (প্রতিটো প্রশ্নৰ মূল্যাংক- ১)
১। ‘বিহু আকৌ আহিল’ গ্রন্থখন কোনে ৰচনা কৰিছিল?
উত্তৰঃ ‘বিহু আকৌ আহিল’ শীৰ্ষক গ্ৰন্থখন হেম বৰগোহাঞিৰ দ্বাৰা ৰচিত হৈছিল।
২। প্রথম আহোম ৰজাজনৰ নাম কি আছিল?
উত্তৰঃ প্ৰথম আহোম ৰজাজনৰ নাম আছিল চ্যুকাফা।
৩। ক্রীড়া কি?
উত্তৰঃ ক্ৰীড়া হৈছে আনন্দৰ উৎস, যাৰ জৰিয়তে শাৰীৰিক আৰু মানসিক দক্ষতাৰ সৰ্বোচ্চ প্ৰকাশ ঘটে।
৪। বিশ্বৰ সবাতোকৈ জনপ্ৰিয় ফুটবল খেলক চীনত তাহানি কি আখ্যা দিছিল।
উত্তৰঃ পৃথিৱীৰ সৰ্বাধিক জনপ্ৰিয় ফুটবল খেলক পূৰ্বতে চীনত ‘ছু-চু’ নামেৰে জনা গৈছিল।
৫। চীনত চু-চু খেলৰ প্ৰচলন থকাৰ সময়ত অসমত কি কি খেলৰ প্ৰচলন আছিল?
উত্তৰঃ চীনত ‘ছু-চু’ খেলৰ ব্যৱস্থা চলি থকাৰ সময়ত অসমত কণী যুঁজ, কড়ি যুঁজ আদিৰ দৰে খেলসমূহৰ প্ৰচলন আছিল।
(খ) চমু প্রশ্ন (প্রতিটো প্রশ্নৰ মূল্যাংক- ২ অথবা ৩)
১। ঢোপ খেলৰ প্ৰচলন ক’ত, কেনেকৈ হৈছিল বর্ণনা কৰা।
উত্তৰঃ ঢোপ খেলৰ উৎপত্তি ক’ত হৈছিল তাৰ সঠিক তথ্য উপলব্ধ নহ’লেও, এই খেল আহোম যুগত যথেষ্ট জনপ্ৰিয়তা লাভ কৰিছিল বুলি জনা যায়। ব্ৰিটিছ শাসনৰ অন্তিম পৰ্যায়ত, তেজপুৰৰ পৰা প্ৰায় আঠ কিলোমিটাৰ দূৰৈত অৱস্থিত মদপীৰ ঢেকেৰিপাৰ নামৰ বিশাল পথাৰখনত এই খেলৰ মহোৎসৱ অনুষ্ঠিত হৈছিল। পৰৱৰ্তী সময়ত কোকৰাঝাৰৰ বিনোদ ব্ৰহ্মাই ঢোপ খেলক অধিক জনপ্ৰিয় কৰিবলৈ যত্ন কৰিছিল; কিন্তু তেওঁৰ এই প্ৰচেষ্টা সম্পূৰ্ণৰূপে সফল নহ’ল।
২। বৰপেটা অঞ্চলত প্রচলিত থলুৱা খেলসমূহ কি কি?
উত্তৰঃ বৰপেটা অঞ্চলত খেলা কিছুমান স্থানীয় খেল হৈছে: ঢেমনা অনা, গন্ধ হাউ, লালী, ফুৰ্তি বা গোল্লা, হাফলা, ঘিলা, ৰচী টনা, কধৰা টনা, কুকুৰা যুঁজ, টাংগুটি, ভটাগুটি, মুঠি ভটা, বাঘবোল, মংগল পাঠা, হাতবল, বৈঠাবল, তিনিঠেঙীয়া দৌৰ, টেকেলি ভঙা, গছ কপটি আৰু থাটি কপটি।
৩। ৰংঘৰৰ বাকৰিত অনুষ্ঠিত হোৱা খেলসমূহৰ নাম লিখা।
উত্তৰঃ ৰংঘৰৰ বাকৰিত অনুষ্ঠিত হোৱা খেলসমূহৰ ভিতৰত আছিল: ম’হ যুঁজ, বাঘ-ভালুকৰ যুঁজ, হাতী যুঁজ আদিৰ দৰে খেলসমূহ।
৪। ইণ্ডিজেনাছ গেছ কোনে, ক’ত, কেতিয়া অনুষ্ঠিত কৰিছিল?
উত্তৰঃ ভাৰতীয় ক্ৰীড়া প্ৰাধিকৰণ (ছাঈ)ৰ উদ্যোগত ১৯৮৯ চনত শিৱসাগৰৰ ৰংঘৰৰ বাকৰিত ‘ইণ্ডিজেনাছ গেমছ’ (Indigenous Games) নামেৰে এক ক্ৰীড়া সমাৰোহ অনুষ্ঠিত কৰা হৈছিল।
৫। ‘ফুল-ফুলতী’ খেল কিদৰে খেলা হয়, পাঠৰ আধাৰত লিখা।
উত্তৰঃ ‘ফুল-ফুলতী’ হৈছে ছোৱালীৰ দ্বাৰা খেলা এবিধ খেল। এই খেলত সৰু সৰু গুটি বা বল ব্যৱহাৰ কৰা হয়। আৰম্ভণিতে, কিছুমান গুটি বা বল সমান সংখ্যাত লৈ তিনিটা শাৰী এনেদৰে সজোৱা হয় যাতে প্ৰতিটো গুটিৰ ব্যৱধান সমান হয়। ইয়াৰ পাছত প্ৰত্যেক খেলুৱৈয়ে এই গুটিবোৰক স্পৰ্শ কৰাকৈ চাৰিওফালে এটা বৃত্ত অংকন কৰিব লাগে। যিজনী খেলুৱৈয়ে গুটি স্পৰ্শ কৰে, তেওঁ খেলৰ পৰা বাহিৰ হৈ যায়।
(গ)দীঘল প্রশ্ন (প্রতিটো প্রশ্নৰ মূল্যাংক- ৪ অথবা ৫)
১। আহোম যুগত কোন ৰজাৰ দিনত ক্রীড়াই সর্বাধিক পৃষ্ঠপোষকতা পাইছিল? তেওঁৰ খেলৰ প্ৰতি থকা মোহ কেনেদৰে প্ৰকাশ পাইছিল, তাৰ এটি চমু বর্ণনা
উত্তৰঃ আহোম যুগত স্বৰ্গদেউ ৰুদ্ৰসিংহৰ শাসনকালত ক্ৰীড়াই সৰ্বাধিক ৰাজকীয় পৃষ্ঠপোষকতা লাভ কৰিছিল।
খেলৰ প্ৰতি থকা তেওঁৰ আগ্ৰহ বিভিন্ন কামৰ জৰিয়তে প্ৰকাশ পাইছিল। ৰুদ্ৰসিংহ আছিল এছিয়াৰ প্ৰথমটো স্প’ৰ্টছ পেভিলিয়ন সদৃশ ‘ৰংঘৰ’ নিৰ্মাণৰ প্ৰাথমিক প্ৰচেষ্টা আৰম্ভ কৰা প্ৰথম ৰজা। তেওঁ কাঠৰ সৰু সৰু পাতেৰে এই পেভিলিয়নৰ ভেটি স্থাপন কৰিছিল আৰু লগতে ১৫-১৬ হাত উচ্চতাৰ শালকাঠৰ খুঁটাৰে কেতবোৰ মঞ্চসদৃশ পেভিলিয়নও সজাইছিল। ইয়াৰ উপৰিও, ৰাজ্যৰ বিভিন্ন অঞ্চলত পুখুৰী খন্দাই ৰজাই জনসাধাৰণক জলক্ৰীড়াৰ প্ৰতিও আকৰ্ষিত কৰি তুলিছিল। ৰুদ্ৰসিংহৰ এই কাৰ্যসমূহে তেওঁৰ ক্ৰীড়াৰ প্ৰতি থকা গভীৰ অনুৰাগ স্পষ্টকৈ প্ৰকাশ কৰিছিল।
২। অসমৰ কড়ি খেলৰ বিষয়ে এটি প্রবাদ আছে। তাৰ এটি চমু বিৱৰণ দিয়া।
উত্তৰঃ অসমত কড়ি খেল সাধাৰণতে মাঘ আৰু ব’হাগ বিহুৰ সময়ত খেলা হৈছিল। লোক সমাজত এই খেলক লৈ এটি জনপ্ৰিয় প্ৰবাদ প্ৰচলিত আছে। এই প্ৰবাদ অনুসৰি:
১। মাঘ বিহুৰ সময়ত কড়ি খেলিলে ধন-সম্পত্তিৰ বৃদ্ধি হয়, আৰু যদি কোনোবাই এই খেল নখেলে, তেন্তে ধনৰ লোকচান হয় বুলি ভবা হয়।
২। আকৌ, ব’হাগ বিহুৰ দিনত কড়ি খেলত ভাগ ল’লে ধান খেতি ভাল হয় বুলি বিশ্বাস কৰা হয়।
প্ৰকৃততে কড়ি খেল চাৰিজন খেলুৱৈয়ে নিজাকৈ বা দুটা দলত ভাগ হৈ খেলে। খেল খেলোতে খেলুৱৈসকলৰ মাজত আন্তৰিকতা আৰু সৌহাৰ্দ্যৰ ভাৱ বৃদ্ধি পায়। কিয়নো খেলৰ সময়ত তেওঁলোকে কেৱল খেলৰ মাজতেই নহয়, পৰস্পৰৰ লগতও একাত্ম অনুভৱ কৰে।
৩। পুৰণি কালত বিহুৰ সময়ত কেনে ধৰণৰ খেল অনুষ্ঠিত হৈছিল?
উত্তৰঃ অসমৰ থলুৱা ক্ৰীড়াসমূহে বিহু উৎসৱৰ মাজেৰেই শৈশৱৰ সীমা অতিক্ৰম কৰিছিল। কৃষিজীৱী অসমীয়া লোকসকলে ধান কটাৰ পিছত পথাৰত বিহুৰ উলাহৰ মাজত বিভিন্ন খেলৰ আয়োজন কৰিছিল। সেইবোৰৰ ভিতৰত আছিল:
কণী-যুঁজ, বুল বুল ক্ৰীড়া, চৰাইৰ যুঁজ, কড়ি যুঁজ, ম’হ যুঁজ, বিহুৰ সময়ত পুখুৰী বা নদীত নাওখেলৰ আয়োজন কৰা হৈছিল।
শক্তিশালী ডেকা ল’ৰাসকলে মালযুঁজ খেলিছিল।
ব্ৰহ্মপুত্ৰৰ দুয়োপাৰেও সেই সময়ছোৱাত আন কিছুমান ক্ৰীড়াও খেলোৱা হৈছিল।
৪। আহোম যুগৰ আটাইতকৈ জনপ্রিয় খেলবিধ কি? এই খেল সম্পকে চমুকৈ লিখা।
উত্তৰঃ আহোম যুগৰ আটাইতকৈ জনপ্ৰিয় খেলবিধ আছিল শেন আৰু কণুৱাৰ যুঁজ, যাক সাধাৰণতে ‘শেন মেলা’ নামেৰে জনা গৈছিল। শেন মেলা মাঘ মাহৰ পৰা ব’হাগ মাহলৈকে অনুষ্ঠিত হৈছিল।
এই খেলৰ বাবে কণুৱা চৰাইক আগতীয়াকৈ গাঁতত ভৰাই, সিহঁতৰ প্ৰিয় খাদ্য মাছ খাবলৈ দি, পিছত ‘চৰাইচোং’ত এৰি দিয়া হৈছিল। চৰাইচোং আছিল ছয়-সাতখন পথাৰৰ সমান মুকলি ঠাই, যি আহোম স্বৰ্গদেউসকলৰ দ্বাৰা বিশেষভাৱে শেন মেলাৰ বাবে স্থাপন কৰা হৈছিল। খেল আৰম্ভ হোৱাৰ কেইবাদিনো আগৰ পৰাই কণুৱা চৰাইবোৰ ইয়াত এৰি দিয়া হৈছিল। আনহাতে, শেন মেলাত অংশ ল’বলগীয়া শেন চৰাইবোৰক শেনচোৱা বৰুৱা বা শেনচোৱা বৰাই বিশেষ প্ৰশিক্ষণ দি যুদ্ধৰ বাবে সাজু কৰিছিল।
শেন মেলাৰ নিৰ্দিষ্ট দিনটোত ৰজা, প্ৰজা আৰু বিষয়াসকল চৰাইচোঙলৈ আহি কণুৱা চৰাইবোৰক ভয় খুৱাই দিছিল। কণুৱাবোৰে প্ৰাণ ৰক্ষাৰ উদ্দেশ্যে আকাশলৈ উৰা মাৰি অদৃশ্য হোৱাৰ ঠিক সময়তে শেন চৰাইবোৰ মেলি দিয়া হৈছিল। শেনবোৰে তৎক্ষণাৎ গৈ কণুৱাৰ জাকত সোমাই যুঁজত লিপ্ত হৈছিল। দক্ষ শেন চৰায়ে কেতিয়াবা কণুৱাক মাৰি পেলাই আৰু ঠোঁটেৰে কামুৰি ওপৰলৈ নি এক নান্দনিক ভঙ্গিমাৰে পাকঘূৰণি খাই তললৈ নামি আহে। এই সময়ত দুজন শেনচোৱাই এখন কাপোৰ মেলি ধৰে আৰু শেন তথা মৰা কণুৱা চৰাইটো সেই কাপোৰখনত পৰে। এইদৰেই শেন-কণুৱাৰ খেলৰ সামৰণি পৰে। শেন মেলাৰ আন এটা বৈশিষ্ট্য আছিল— কৃতিত্ব দেখুওৱা শেনৰ গৰাকীক বঁটা দিয়া হৈছিল, কিন্তু যুঁজ নকৰি শেন পলাই গ’লে সেই শেনৰ গৰাকীক ‘বাঘ ঢকাৰে’ শাস্তি প্ৰদান কৰা হৈছিল।
৫। ঢেমনা অনা খেল কোন অঞ্চলত প্রচলিত? খেলবিধৰ সম্পৰ্কে চমুকৈ লিখা।
উত্তৰঃ ঢেমনা অনা খেল বৰপেটা অঞ্চলত প্ৰচলিত। এই অঞ্চলত সাধাৰণতে কোনো বিপত্নীক ব্যক্তিয়ে কোনোবা বিধৱাক পুনৰ পত্নী হিচাপে গ্ৰহণ কৰাকে ‘ঢেমনা অনা’ নামেৰে জনা যায়। খেলবিধত এনে অৰ্থৰ কিছু আভাস পোৱা যায়।
এই খেল সাধাৰণতে শীতকালত অনুষ্ঠিত হয় আৰু ইয়াত দুটা দলে ভাগ ল’ব পাৰে। প্ৰতিটো দলত ৪ জনৰ পৰা ১০ জন বা তাতকৈ অধিক সদস্য থাকিব পাৰে। প্ৰথমে, প্ৰতিটো দলৰ সদস্যই এজন এজনকৈ এটা মূৰৰ পৰা এটা বল ওপৰলৈ দলি মাৰে আৰু আনটো দলে তাক ওপৰতে ধৰিবলৈ চেষ্টা কৰে। যিজন খেলুৱৈয়ে বলটো ওপৰতে ধৰে, তেওঁ মুকলি পথাৰখনৰ মাজত অংকন কৰা এটা বৃত্তৰ ভিতৰত থিয় হয়। এতিয়া, আনটো দলৰ যি সদস্যজনে আগতে বল দলি মাৰিছিল, তেওঁ বৃত্তৰ ভিতৰত থকা খেলুৱৈজনক লক্ষ্য কৰি বলটো দলি মাৰে। যদি বলটো খেলুৱৈজনৰ গাত লাগে, তেন্তে তেওঁক ‘ঢেমনা’ উপাধি দিয়া হয় আৰু তেওঁক প্ৰতিদ্বন্দ্বী দলটোলৈ লৈ যোৱা হয়। ইয়াকেই ‘ঢেমনা অনা’ খেল বুলি কোৱা হয়।
এঘাৰ শ্ৰেণী অসমীয়া সাহিত্য – অসমৰ পুৰণি খেল-ধেমালি সম্পৰ্কীয় সঘনাই সোধা প্ৰশ্ন
Get Free NCERT PDFs
If you want to download free PDFs of any chapter, click the link below and join our WhatsApp group:
